If I was a lie to patch on the unhealed wound
Then I will be the truth to be always around
A perfect lie that became so true and profound
Like a great music, melody or just a sound
If I was a lie to fulfill love that was bound
Then it will be perfectly planted on the ground
A flawless lie that you astonishingly found
With inevitable urges of love you hound
Ang hindi mabigkas na damdamin ay mananataling nakahawla sa puso at diwang nais na masambit ng isipan. Sa talinhaga na lamang mananahan ang mga kasabwat na emosyong nagpupumiglas para sa kalayaan.
Sunday, December 9, 2012
Saturday, August 25, 2012
Pulubi
photo courtesy of http://www.tumblr.com/tagged/pulubi?before=1306484998 |
Mayrong naghihintay- daang tutuusin
Sa Kalam na diwa, buhay niyang halaw
Sakaling magtapos ngayo'y lulubusin
Agahan sa timba, pangako'y dakmain
'Sang tipak ng siopao pilak na makinang
Sikmura'y kukulog, musmos na pinain
Sa tuklaw ng ahas oras ay 'di bilang
Binalot sa gintong ang putik ng palad
Sa bawat pagkagat langit ay linamnam
Dukha ma'y prinisipe- igalang, itulad
Hari ng hagupit sa kalyeng inasam
Tatakbo ang oras hanggang sa mahapo
Piliting mauna sa takbo ng madla
Ang manhid na kalyo ng lipunang gapo
Makapahinga man laya ay itudla
Kumot na kay nipis binalot ay buhay
Sa namamaluktot, lamig di magmaliw
Pagod ma'y mapawi, lungkot ay mawalay
Samyo ng ginhawa saglit na maaliw
Sa muling pagkalam, dapithapong sawi
Napagtagumpayan ang awang sinubok
Manlilimos muli para may pantawid
Sa gabing ang buwan matutuwa sa lugmok
Itong lumang pluma bahagyang may tangis
Pusong inambahan ng lungkot at ngawa
Ang tagasawata nawalan ng bangis
Sa kaunting limos masagip ng tuwa
08/26/12
Thursday, August 16, 2012
Starbucks
Manunula nga ba muli ang pag-ibig?
Hihigop ng kape at sayo'y titig.
Usok ay ibuga, sa yosing may bisig,
Sa diwa't damdamin mayro'ng paghihimig.
Iiyak na naman itong mga titik.
Lubha ang pasakit sa pusong natinik.
Mayroong paglaya, kandilang tinirik,
Tiwalang natunaw sa pusong nalintik.
Sa nanuyong luha uusbong ang laya.
Sa himig at tinig ng tulang nag-aya;
Limutin ang lungkot, muling sumaya.
Ikaw aking irog, mahilig mandaya.
Pa'no magtiwala kung ito'y nawasak?
Magpapakalunod sa kape ng starbucks.
Tulungang maghilom ang pusong natarak;
Talinhaga sa'kin ang 'yong binabalak.
08/17/12
Revised version http://torquedsenyorita.blogspot.com/2010/07/starbucks.html
Hihigop ng kape at sayo'y titig.
Usok ay ibuga, sa yosing may bisig,
Sa diwa't damdamin mayro'ng paghihimig.
Iiyak na naman itong mga titik.
Lubha ang pasakit sa pusong natinik.
Mayroong paglaya, kandilang tinirik,
Tiwalang natunaw sa pusong nalintik.
Sa nanuyong luha uusbong ang laya.
Sa himig at tinig ng tulang nag-aya;
Limutin ang lungkot, muling sumaya.
Ikaw aking irog, mahilig mandaya.
Pa'no magtiwala kung ito'y nawasak?
Magpapakalunod sa kape ng starbucks.
Tulungang maghilom ang pusong natarak;
Talinhaga sa'kin ang 'yong binabalak.
08/17/12
Revised version http://torquedsenyorita.blogspot.com/2010/07/starbucks.html
Friday, March 16, 2012
[P]ir[A]son[G] n[A]ka[S]il[A]y
kung muling dadaloy
manumbalik kaya
pusong may panaghoy
ibig nga'y paglaya
marahang pagpukaw
sa pusong nahimlay
halik ng pagtanaw
yakap ang pagsilay
ang hungkag na puso
natigang na libog
nitong musang tuso
tulungang tumibok
mga talinhaga
tula ang ihandog
tamis ng pagdaka
pag-ibig ang tugtog
//12-16-2011//
manumbalik kaya
pusong may panaghoy
ibig nga'y paglaya
marahang pagpukaw
sa pusong nahimlay
halik ng pagtanaw
yakap ang pagsilay
ang hungkag na puso
natigang na libog
nitong musang tuso
tulungang tumibok
mga talinhaga
tula ang ihandog
tamis ng pagdaka
pag-ibig ang tugtog
//12-16-2011//
Mandaragit
Ikaw nga ay sakim aking mangingibig
Naghihintay lamang sa'king kahinaan
Masugid mag-abang sa puso kong sabik
Ang iyong karimlan sa akin ilaan
Ikaw ay matindi, lasong nanunuot
Diwang kinikitil, inalay ay tula
Tumatagas tagas siniksik mong puot
Mula sa pag-irog, galit ang pinunla
Ikaw rin ang uod sa bulok kong sugat
Paglamon, paggayat, busog sa'king laman
Pagdurusa'y pino ang kurot sa ugat
Dugong idinahak, sa iyo ay yaman
Iyong ala-ala saki'y nakatarak
Diniin sa pusong dagta ay malagkit
Bawat mapulsuhan iyong winawarak
Iyong inaangkin, ako ang dinagit
Kung magbigay lunas ang 'yong pag-aangkin
Ahas na alindog, kamandag sa tuklaw
Ariin mong buo, tuluyan nang dakpin
Palayain ako sa'king pagkapanglaw
Written: December 24, 2011
//habang ang pag-ibig ay nanatiling hawla ng aking puso//
Naghihintay lamang sa'king kahinaan
Masugid mag-abang sa puso kong sabik
Ang iyong karimlan sa akin ilaan
Ikaw ay matindi, lasong nanunuot
Diwang kinikitil, inalay ay tula
Tumatagas tagas siniksik mong puot
Mula sa pag-irog, galit ang pinunla
Ikaw rin ang uod sa bulok kong sugat
Paglamon, paggayat, busog sa'king laman
Pagdurusa'y pino ang kurot sa ugat
Dugong idinahak, sa iyo ay yaman
Iyong ala-ala saki'y nakatarak
Diniin sa pusong dagta ay malagkit
Bawat mapulsuhan iyong winawarak
Iyong inaangkin, ako ang dinagit
Kung magbigay lunas ang 'yong pag-aangkin
Ahas na alindog, kamandag sa tuklaw
Ariin mong buo, tuluyan nang dakpin
Palayain ako sa'king pagkapanglaw
Written: December 24, 2011
//habang ang pag-ibig ay nanatiling hawla ng aking puso//
Resurrection
So empty and shallow
Embrace that lingers
Kisses in the shadow
Of your lips and fingers
The long awaited peace
In the arms of my dear
The sweet touches I miss
Took away all my fear
Are we back to our lies?
Blinded by fancy talks
Our great rhythms that flies
The poetry that mocks
I try to stand so tall
My grace you tried to steal
My resistance to fall
Has taken all that's real
Still water was disturbed
I fancy you again
All hatred was absorbed
My acceptance began
Now, emptiness is filled
I long for more and more
Hopeful for love to lead
Our poems will never sore
//December 2011//
Embrace that lingers
Kisses in the shadow
Of your lips and fingers
The long awaited peace
In the arms of my dear
The sweet touches I miss
Took away all my fear
Are we back to our lies?
Blinded by fancy talks
Our great rhythms that flies
The poetry that mocks
I try to stand so tall
My grace you tried to steal
My resistance to fall
Has taken all that's real
Still water was disturbed
I fancy you again
All hatred was absorbed
My acceptance began
Now, emptiness is filled
I long for more and more
Hopeful for love to lead
Our poems will never sore
//December 2011//
Subscribe to:
Posts (Atom)